Róża umysłu W mojej głowie Róże często więdną Lecz jak się podniosą Kwitną wraz z ulewą Już nie płaczę Nie chowam głowy poduszkę Walczę dla siebie Nie już nie tęsknię Te dni uświadomiły mi Że trzeba dla samej siebie żyć Moje prywatne serce Powinno mi wystarczyć Nie potrzebuję zapewnień A samotność już nie istnieje Bo w moim życiu Pojawili się prawdziwi Przyjaciele Iwa
