Wierszyk na kolację jedna kiełbasa co nastrój poprawia, chlebek z masełkiem, herbata z miodem, i już mamy kolację co nasyci nas, a kilogramy lecą tu i tam, czy wnikam w to nie wiem, ale dobrze jak waga spada w dół, lecz nie chcę być w lustrze cieniem, czasem coś sobie ugotuje, pysznego zjem, lecz to kontroluję, nie obżeram się, dobra metoda jest też taka, by wypić wodę z cytryną z dzbanka. Iwa
Są chwile Są chwile kiedy mam ochotę walnąć drzwiami, nikogo nie wpuszczać tak jak dzisiaj do swojego serca, walnąć siebie kamieniem w łeb, że znowu dałam nabrać na dobro się, zaufanie? przepraszam ale ja jednak nie wiem co to jest. A wiesz czemu? bo nikt nie nauczył tego mnie. Nauczyłam się w życiu jednego. O swoje trzeba umieć walczyć do upadłego, miłość? a co to jest może pokażesz mi jak kochać, a nawet może pokażesz mi jak się śmiać, bo szczerze? mam być szczera? przypadkiem dowiedziałam się że, jestem złym człowiekiem, i wiesz co ci powiem? to prawda jest. bo ja nie wiem jak to jest być dobrym kiedy wokół tyle zła. Każdy na sobie jakąś maskę na twarzy ma. Może nauczysz mnie kochać, marzyć śnić? ale na to chyba już u mnie za późno. Zostały tylko łzy, poduszka i łóżko. Zostały tylko wspomnienia, kilka chwil których tak mało, dobrych było, bo u mnie zazwyczaj tylko w sercu żal, że coś lepiej zrobić można było. Ile bym dała by cofnąć czas, pozmieniać ten mój powalony świat, lecz wiesz co ci powiem już za długo, zniknął czas na zmiany. Bo człowieka nie zmienisz z dnia na dzień. Iwa
Panie Boże! Panie Boże dziękuję Ci za każdy dzień, który w miarę normalny dajesz mi, gdzie nie odczuwam ostatnio samotności, chociaż kilka lat wstecz nie miałam tylu znajomości, ta udręka męczyła mnie od środka, przez te osiem lat doznawałam wiele przykrości, lecz sprawiłeś tą lekcją życia, że dzisiaj silniejsza jest moja psychika, Modlę się często do Ciebie Ty wiesz, byłam nawet w niebie we śnie, które dało wiele do myślenia, Ciebie kochać Boże jeszcze bardziej pragnę. Na różańcu modlitwę ukradnę, cichutko może nawet przy niej zapłaczę. Ale Wiesz już nie boję do Ciebie modlić się? Nie łapię przez to smutnych dni, czerpię z tego radość pięknych chwil, iż wtedy jestem tylko ja i Ty. Iwa
Zaczynam od nowa Zaczynam od nowa budować swój świat, świat gdzie będzie dużo, motyli kolorowych, kwiaty piękne, piwonie i las. Marzy mi się by w tym świecie, Pan Bóg zdrowie mi dał. By choć na chwilę czuć się jak w ostatnim moim śnie. Kiedy Jezus przyśnił mi się. Trawa była zielona, pełna nadziei. Lecz czemu kazałeś mi wracać? do tej okrutnej Ziemi? gdzie każdy sobie pod górkę robi? gdzie więcej nienawiści niż dobrych wspomnień? rzadko, już można zobaczyć tęczę w czyimś sercu, niby takie pomocne a mają zawsze coś na swoim sumieniu. Moje nowe życie, będzie inne gdzie na pierwszym miejscu gościć będzie, wiara, nadzieja i miłość, której tak strasznie mi brak. Tak o Panie miłości więcej daj.
Serce Serce może czasem dobre mam, chociaż jak się wkurzę, wtedy nie zamykam za sobą bram, ten się przekonał kto mnie dłużej zna, że miewam również i te smutne dni, ale zawsze jestem wdzięczna tym, co dali mi, kilka miłych słów, że we mnie, wierzą, wtedy podnoszę się znów. na bardzo długo, trzymam tych co zostali, oni najbardziej serce moje skradli...
Święta i po świętach, Święta święta i po świętach, wytrzymałam radę dałam, o kłótni zapomniałam, chociaż jeden foszek z rana był, lecz szybko wiatr go zmył, przy śniadaniu foszka puściłam, a on szybko ulotnił się gdzieś, uśmiech zaraz na moich ustach gościł, czego się tych świąt bałam? odrobinka silnej woli, miłości i zrozumienia, godności do drugiego człowieka, i co mamy? mamy całkiem fajne święta...
Wesołego Alleluja, bo nasz Pan Zmartwychwstał, niech biją nam kościelne dzwony, niech każdy w tym dniu choć na chwilę będzie zadowolony, niech przy stole znikną wszystkie spory, smacznego jajka, zajączka co obdaruje nas radością, mokrego dyngusa w lany poniedziałek, bo taka jest tradycja, z domu nie wychodź bo gdy mnie spotkasz obleje cię, miłością, przytulę, przygarnę z ufnością. I czego ja się bałam że święta zmarnuję, jest wręcz cudnie, ciastem zrobię sobie ucztę, rybą po grecku przegryzę, a po świętach dietka i ćwiczenia pójdą w ruch, bo już wielki jest mój brzuch. Mówię dość i już trzeba coś z tym faktem zrobić znów. A póki co nie przejmujcie kilogramami się, dzielcie radością, bo to wielki radosny dzień. A gdy będziesz sam pomyśl że Pan nasz przy tobie jest.
Gwiazdy A może tak dosięgnąć gwiazd, by spełniły moje marzenia, otuliły, zaświeciły srebrnym blaskiem, księżyc cichutko by do snu kołysankę zaśpiewał, a może tak wyruszyć w nieznane, zostawić wszystko tylko, ciekawe gdzie dojadę, bez środków do życia ? za co jedzenie kupię? przecież się pytam? każdy mówi i doradza swoje, a może tak w ogrodzie zasadzić róże czerwone, by były tylko moje, podlewać je każdego dnia, miłością otulić w snach, w snach bo to ciche marzenia które Pan Bóg mi dziś dał. a może spotkam księcia co czerwoną różę da, mimo wszystko pozbywam się złudzeń, chyba już na mojej drodze nikt się nie pojawi, powinnam do tego przywyknąć ale cóż latka lecą, i ten strach że jest mi dana jednak ta samotność, która męczy każdego dnia, zaczęłam już nawet ją lubić, bo samotność da się pokochać, byleby w jakiś dół nie popaść,
widok okien o zmierzchu jest piękny, widać zza szyb gwiazdy i księżyc, przypominają mi się wtedy chwile, nasze wieczorowe rozmowy o naszym życiu, o tym co minęło i co było. Pomogłeś mi mój przyjacielu zrozumieć, zrozumieć złą przeszłość. Otuliłeś mnie gwiazdami, pokazałeś piękną teraźniejszość. Pozwoliłeś choć na troszkę poczuć w brzuchu motyle. Że jestem ważna twojemu sercu, kiedy leżę już kocem okryta, zastanawiam się czym była nasza dziecięca chwila, czemu drogi tak się skrzyżowały że w rzeczywistym świecie, tyle przegapiliśmy czasu. Czy nie mogliśmy tak ze sobą za dziecka rozmawiać tańcem, tańcem miłości od razu? Dlaczego ukrywałeś to piękne uczucie którym mną teraz darzysz. Nie mogę cię nawet przytulić mimo że chcemy być razem. I moje serce wiedz że jest w kawałkach rozdarte. Bo marzy tęskni kocha i śni. To na ciebie czeka z tobą chce być.
Wyjechać Chociażby po to pojechać, by posłuchać szumu ognia w piecu, chociażby po to wyruszyć, posiedzieć na ganku, na świerzym powietrzu. Popatrzeć na pole i jego przestrzeń, porobić zdjęcia wschodu i zachodu słońca, poobserwować niebo. Zjeść tą pyszną jajecznice i nie myśleć. Nie myśleć o złej przeszłości choć na chwilkę, Pójść w znaną drogę, poobserwować latające latem motyle kolorowe, najczęściej latają żółte i białe, często jastrząb daje o sobie znać pożywienia szukając. A teraz na wiosnę będą zlatywać bociany. Czego chcieć więcej? chyba dobre pytanie, chyba po to by poczuć spokój, nie myśleć o problemach, nic więcej nie trzeba do szczęścia.
