mojamysl

Obudził mnie świt
Wstałam
Dzisiaj wstałam prawą nogą,
nawet dobre samopoczucie mam,
kawa prawie wypita.
Kilka przyjaciół odeszło kilku mnie z rana wita,
czy jestem rozbita nie dobrze mi jest teraz,
tak jak jest.
Może wrócę do swoich marzeń dziś,
aż się chce mi żyć,
to nic że za ścianą kilka wrogów mam,
dzięki nim jest i była porządna lekcja,
dzięki której zrozumiałam,
komu ufać a kogo omijać z daleka,
jak ta rzeka na co przez miasto nasze płynie,
ja płynę pod prąd idę,
już nie chowam głowy w piasek bo to nie mój styl,
jestem, 
tu i teraz zamierzam żyć.
Iwa

Żywioł
Żywioł to wiersze, które dają mi ukojenie,
to siła która daje mi istnienie,
czasem o Bogu który bardzo mnie wspiera,
czasem o kotach które energia rozpiera.
Często piszę w formie modlitwy,
bo to bliskie mojemu sercu,
czasem coś zaiskrzy od tak w niechceniu,
Najczęściej będąc na wsi przychodzą mi piękne słowa,
wtedy nawet najtrudniejszy wiersz ułożyć jestem skłonna.
Pisałam o problemach lecz stwierdzam fakt,
na dzień dzisiejszy że to znak,
iż pora przestać i dać ludziom nadzieję,
która nigdy nie zgaśnie w ich sercach,
nigdy się nie poddawajcie, wszystko da się jakoś rozwiązać.
Po czasie a jednak każdy problem prędzej czy później pójdzie,
w cień.
Nie przejmuj głupotami się. 

 
Modlitwa jak rzeka
Jak rwąca rzeka przepływa doliny,
tak ja pragnę się wtulić w głąb modlitwy,
co swoim prądem popieści mnie,
co swoim sercem ogarnie,
będzie już tylko dobrze.
Nie zamierzam już cierpieć,
chcę, chcę Twoją miłością o Panie żyć,
pędzić nie zatrzymywać się,
gdzieś pod drzewem w letnie dni  cień.
Cień w którym to Ty będziesz,
dasz mi ukojenie, żeby to co złe,
zniknęło z mojej duszy,
i uwolniło od tych rozterek od tych katuszy.
A słońce promieniami da nadzieję,
i cichutko mnie w chłodne dni ogrzeje.

Kotki moje
miałczycie chcecie jeść,
więc wam  jeść daję,
prosisz mnie bym pogłaskała po głowie twojej,
więc głaszczę co mam w zamian?
miłość o którą każdego,
 proszę, przez was została mi dana,
kocham patrzeć w kocie oczy pełne zrozumienia,
bo wy moją pociechą nie, nie bez zrozumienia,
gdy idę na balkon zapalić przybiegacie od razu by się przywitać.
Dzisiaj padał deszcz nie chciałam byście marzły zamknęłam,
drzwi napisałam o was wiersz a w nim,
wasze kocie oczy pełne troski głównym bohaterem są,
kiedy ranek wita mnie wiem że z wami to nie będzie nudny dzień,
bo mogę w każdej chwili w wasze futerko kocie wtulić się.
Dziękuję za tą miłość dziękuję że takie co dane doświadczyć mi jest.
Iwa

Nocą
Najczęściej to nocą przychodzą,
 mi ładne zdania do poezji,
w dzień przelewam na komputer myśli,
czy będzie to udany wiersz nie wiem,
zależy od Pana Boga co mi w głowie wymyśli,
od Niego w końcu mam ten dar,
cieszę się mocno tak,
że gdy na niebie księżyc,
ja myślę co napisać więc czytaj uważnie,
księżyc to taka cząstka co świeci w nocy,
tak by ci miło się spało, 
są też gwiazdy srebrne na niebie,
one zazwyczaj przytulają do snu,
a gdy będzie ci źle do Boga się módl.
On znajdzie ci schronienie, On zawsze da ci ukojenie,
gdy będziesz z nim rozmawiać szczerze.
Iwa

Nowy początek dnia
Wiecie że dziś wstałam,
każdy z nas wstał bo rano się wstaje.
A kto rano wstaje temu Pan Bóg daje.
Może dziś odmówię różaniec?
taki śliczny kolorowy maleńki mam.
Aż żal by nie pomodlić się.
Potrzebę ostatnio do Boga mam.
Pragnę Go każdego dnia.
Co raz mocniej i mocniej,
wołam Go.
Anioły widzę wręcz wszędzie.
To dobre duszyczki które są przy mnie.
I wiecie co?
nawet się tego nie wstydzę, 
wręcz przeciwnie proszę 
O łaskę, łaskę prawdziwego nawrócenia.
Ciebie o Panie chcę uwielbiać.
Iwa

Dzień mężczyzn
Słoneczko dzisiaj w moim mieście pięknie świeci,
to dzisiaj panie w domu wynoszą śmieci,
bo wszyscy mężczyźni mają dziś swój dzień,
więc jak masz mężczyznę nie strzelaj fochów,
tylko na randkę zabierz gdzieś,
lub coś pysznego ugotuj.
Wszystkim mężczyznom życzyć pragnę,
by spełniały im się najskrytsze marzenia i sny,
by mógł zatańczyć piękne tango  miłości,
niech ten dzień sprawia dzisiaj Wam dużo radości,
ognisko pierwsze niech się rozpali,
bo z mojego grona wszyscy mężczyźni są fajni.

Wiersze- moją miłością
Tyle dróg już przeszłam,
tyle złych chwil przeżyłam,
lecz jak czytam lub piszę wiersze,
mam wrażenie że latami coś gubiłam,
czemu wcześniej nie pomyślałam,
czemu wcześniej nic nie napisałam,
przecież mogłam więcej i więcej,
teraz upływem lat dotarł do mnie fakt.
To nie mężczyzny mi brak to moje wiersze,
dają mi szczęście, w nich ukryty cały mój świat,
w nich się zwierzam emocje przekazuje Wam.
To moja droga i chyba już tak będzie,
że miłością od wierszy będę zarażać wszędzie.
Piszę i tak cichutko myślę,
że pisząc nie trzeba mówić,
piszę to co wymyślę.
To moja terapia i ostoja,
moja i tylko moja zawarta w nich historia.
A Wam życzę by każdy z Was znalazł coś dla siebie,
coś  co ugasi wewnętrzne pragnienie,
ja już znalazłam to pisanie.
Więc w kąt wyrzucam narzekanie. 

Pamiętnik
11.01.2002 ROK
Nareszcie dzwonek zadzwonił była to ostatnia lekcja, bardzo się cieszyłyśmy z dziewczynami.
Bo szłyśmy na imprezę.
Najpierw do koleżanki, doszła potem reszta dziewczyn.
Zapaliłyśmy sobie papierosy jedna z koleżanek na chwilę musiała zostać w domu.
potem wszystkie poszłyśmy na metę po papierosy ale miałyśmy pecha bo węszyły gliny.
Było ich od cholery dużo.
Na szczęście koleżanka znała inne miejsce i tam się udałyśmy.
Potem koleżanka poprosiła kumpla gdyż byłyśmy niepełnoletnie by nam kupił winko.
Pochodziłyśmy trochę po osiedlu oczywiście z plecakiem wypchanym w szlugi i winko.
Już w domku u koleżanki, zaczęła się impreza.
Piłyśmy śmiałyśmy się.
W pewnym momencie przyszedł koleżanki brat,
poprosić o zapalniczkę, z ciekawości ja z koleżanką poszłyśmy do jego pokoju.
Kumpela zaczęła z nim rozmawiać o grach komputerowych zobaczyłam u niego w pokoju że wisi na szafie kurtka ze skóry.
I tak bez pytania nałożyłam. Problem był jeden nie miałam gdzie usiąść na to on mówi żebym usiadła na jego kolanach.
więc usiadłam, i poprosiłam by włączył z kompa piosenkę ” Zawsze tam gdzie Ty „
Lecz musiałam na nią długo czekać bo ciągle rozmawiał z koleżanką.
Koleżanka zaczęła tańczyć, weszły inne dziewczyny i były w szoku że jestem na jego kolanach.
Wyszły teraz wszystkie wraz z koleżanką którą byłam w pokoju.
Zostaliśmy sami, znienacka wziął moją rękę i pocałował namiętnie, jednak mi nie wyszło.
Mówi do mnie czy to pierwszy pocałunek ja mówię że tak.
Na to on do mnie niebój się wczuj się w rolę, to ja powinienem prowadzić.
Zamknij oczy i w czuj się, jejku to było coś niesamowitego coś magicznego.
A za czwartym razem powiedział że szybko się uczę i że mu się podobało
Potem to już co 5 minut się całowaliśmy.
Następnie zaczęliśmy rozmawiać ze sobą, pokazał mi album z dzieciństwa, gdzie dziewczyny,
były nami rozczarowane bo chciały zobaczyć co robimy i nas podglądywały, lecz po fakcie.
I dobrze nie wszystko musiały wiedzieć, drogi pamiętniku ten dzień zapamiętam do końca życia.