mojamysl

Pod kasztanami
 Gdy patrzę w Wasze oczy czuję że wsparcie mam,
 nikt mi nie podskoczy bo bronicie mnie każdego dnia.
 Czuję że z Wami to mój cały świat,
 wycieczki kochamy bo kochamy zwiedzać,
 nie straszna nam choroba wiemy z czym chleb jeść,
 a gdy jest mi źle nie pozwalacie smucić się.
 Często gdy pada deszcz,
 schronienie w Was mam pojawia się wtedy piękna tęcza,
 w sercu czuję ciepły płomień,
 co otula mnie.
 Tu przyjaciół wspaniałych mam dziś jadę więc,
 nie straszna mi nuda czy dół,
 nie straszna wichura, grad,
 bo wy dla mnie jak siostra jak brat,
 co na co dzień w domu brak,
 a gdy zakwitną kwiaty postawimy je na parapecie.
 Będziemy patrzeć jak kwitną bo wy wiecie
 że bez wsparcia i przyjaciół.
 sensu nie ma.
 Żyć trzeba tu i teraz.

Pijak na moim osiedlu
 Widziałam tak widziałam,
 szedł ulicą  ale się nie śmiałam.
 Smutek mną ogarnął szkoda mi go było.
 W ręku trzymał komórkę szukał numeru,
 może chciał poprosić o pomoc,
  takich jak on u nas jest wielu.
 Nie mogłam mu pomóc,
 a może z kimś się pobił nie wiem.
 Szedł chwiejną nogą może się zaraz przywróci,
 w biały dzień tak się stoczyć na dno.

Na łące u babci
 Na łące rośnie wiele kwiatów,
 Lubię tam czerpać inspirację,
 nikogo w to miejsce nie zabieram,
 bo to moje własne,
 A może tak pochlapać,
  się po deszczu w kałuży,
 tylko buty zmoczę,
 więc to nie dobry pomysł,
 Na tory sobie pójdę,
 krętą ścieżką,
 ustanę na chwilkę pomodlić,
  tam jest tak lekko,
 Piwonie piękne babcia ma w ogródku,
 pokaże ci je kiedyś to i ty pomodlisz się w duchu.
 A gdy słoneczko już wyjdzie zza chmur,
 napiszę tobie kilka miłych słów,
 nie będą to słowa o miłości,
 bo nie szukam jej,
 będą to słowa o przyjaźni takiej prawdziwej.

Morze
 Jego fale pamiętam do dziś,
 złote słońce co grzało,
 promienie co w falach odbijało,
 pamiętam te nasze wspólne grupowe spacery.
 Po drodze śmiechy i żarty,
 zdjęcia i nasze rozmowy
 Aby tylko to uchwycić zapamiętać,
 a gdy wichura piękne bursztyny nazbierać.
 Może jeszcze się spotkamy może za kila lat,
 wy dla mnie byliście jak siostra i brat.
 Przy was czułam że zmienia się mój cały mały świat. 

Mama 
  Chociaż znosisz moje nastroje,
 to wiedz że przy tobie stoję,
 gdy świeci słoneczko wiem że powiesz mi,
 będzie dobrze córeczko,
 jesteś przy mnie zawsze byłaś.
 Miłością swoją otuliłaś,
 mimo że nie fer czasem byłam.
 Dzięki tobie każde złe chwile,
 przeżyłam.
 Życzę każdemu takiej mamy,
 która do serca otwiera bramy.

Kwiatki na parapecie
 Stoją, ciekawe kiedy zwiędną,
 swoim zapachem napełniają cały pokój,
 lecz, 
  nie wiem jak się nazywają, 
 szkoda mi ich.
 Gdy odjadę w swoją podróż emocjonalną, 
 wsiądę w ten smród torów, 
 ja nie będę już ich widzieć,
 lecz może mama je miłością podleje.
 Na dworze dziś ciepło,
 jeszcze czuję, jeszcze widzę,
 może następnym razem jak wrócę będą tu stać?

Kwiat w doniczce 
 zielony piękny taki
 ozdabia pokój cały
 na parapecie w doniczce sobie kwitnie
 kryje może jakąś tajemnicę
 kolor nadzieja na sobie ma,
 bo to bardzo piękny kwiat,
 którego co kilka dni podlewać trzeba,
 gdyż szybko w nim robi się sucha ziemia,
 na komodzie mam też suche róże,
 są kolorowe różne,
 bez kwiatów smutne to by było,
 gdyby na tym świecie żadnej roślinki nie było,
 jak to nie wiele nam trzeba by nacieszyć oko,
 gdy w pobliżu nie ma nikogo,
 wszyscy późno z pracy wracają,
 a kwiaty bardzo ładny zapach nam dają,
 i już  przyjemniej jest na tym świecie,
 czasami niektórzy z roślinkami rozmawiają.

Korytarz
 Idąc korytarzem,
  widziałam wasze złośliwe twarze.
  Jedno słowo obok drugiemu,
  wulgarne w moją stronę
 Ciągle przezwiska i przepychanki,
  sprawiały ból mojego serca.
 Dziś z upływem lat nie potrzebna,
  była moja ucieczka. 
  Powinnam być oko w oko spór zażegnać,
  ja bez winy tez nie byłam. 
 Bez pomocy chociażby jednego nauczyciela
  Dosyć koniec szkolnej przemocy,
  temat poruszyć trzeba,
  gdy inni niszczą drugiego człowieka.

kawałek chleba 
 Sobie tak rosnę,
 Babcia mnie podlewa.
 Słoneczko cichutko,
 Promieniami mnie ogrzewa.
 Nie planuję zwiędnąć.
 Jeszcze nie teraz.
 Może sobie zjem kawałek chleba.
 Niczego więcej mi nie trzeba.
 Wiatr liście drzew, leniwie kołysze.
 Bączek siedzi na kwiatku.
 Wypiję kawę na ganku.
 Myśli takie czyste.
 Jak niebo błękitne.
 Tu złe wspomnienia palę w piecu.
 Dobrze że jest nas trzech,
 Nie sześciu.

Kawa u babci
 Kawa najlepiej smakuje z rana,
 a do tego mleko kozie lub śmietanka,
 tu o zachodzie słońca,
 modlę się o dobry dzień.
 Życie inaczej płynie,
 czasu nie liczę.
 Zegar a co to jest?
 Powiedz mi jak u ciebie wiedzie się?